Nu ik een paar dagen in Costa Rica ben, vind ik het tijd geworden voor mijn eerste blogpost.

Donderdagmiddag 11 januari vertrok ik (een beetje nerveus) naar Schiphol. Samen met mijn vader heb ik nog even een hamburger gegeten bij de Burgerking en toen was ik klaar voor de lange reis. Uiteindelijk heeft het me meer dan 24 uur (!!!) gekost om bij mijn eerste gastgezin in Heredia aan te komen. Uiteraard was ik gesloopt, maar de dag in Costa Rica moest nog beginnen. Ik kwam aan om 06:45 lokale tijd. Ik wilde uiteraard even slapen, maar van mijn gastmoeder mocht dat niet voordat ik wat had gegeten. Dus ik at braaf een met gehakt gevuld stuk bladerdeeg en heb daarna lekker geslapen tot 12 uur 's middags. Na gezellig met mijn gastmoeder gekletst te hebben (in het Spaans, want ze spreekt geen woord Engels) aan de ontbijttafel, werd het tijd voor een rondleiding door Heredia. Ook zijn we naar een salon geweest waar ik voor 3.000 colones (ongeveer €4) een pedicure heb gehad zodat ik klaar zou zijn voor het strand. Ook zijn we naar een mall geweest. Al met al een hele geslaagde eerste dag in Costa Rica met mijn lieve gastmoeder Maria!

De tweede dag was ook een super dag. Mijn gastgezin nam me mee naar de bergen. Ook man en kinderen gingen mee. Toen we allemaal in de auto zaten, begon het gezin met zijn allen te bidden. Ik wist niet zo goed of ik het gewoon schattig vond, of dat ik bang moest worden van het Costa Ricaanse verkeer. Gelukkig viel de autorit wel mee want je mocht nergens harder rijden dan 40km/uur. In de bergen is het een stuk kouder dan in de stad, dus mijn gastgezin had een boel truien mee. Het was erg mooi en gezellig in de bergen. De zoon van het gastgezin (Juan Carlos) spreekt gelukkig ook Engels. Het was erg fijn om even iets diepgaandere gesprekken te hebben dan dat ik op dit moment in het Spaans kan. 'S avonds ging ik op tijd naar bed want de volgende zou mijn 5 uur durende busrit naar Sámara plaatsvinden.

De busrit naar Sámara was een van mijn minst comfortabele ervaringen met het openbaar vervoer ooit. De bus was super vol, er hebben zelfs mensen 4 uur lang gestaan in de bus. Gelukkig had ik wel een zitplek, maar het was super heet! Op een display in de bus las ik dat het buiten 29'C was en binnen in de bus 33'C. Na 5 uur in de hitte kwam ik dan eindelijk aan in Sámara waar mijn gastmoeder op mij stond te wachten. Tot mijn verbazing zag ik dat er nog 2 andere mensen bij haar zouden slapen. Een man van 48 uit Frankrijk die in Amerika woont en een meisje/vrouw van 26 uit Italië.

De man is docent Spaans in de VS, dus ik weet eigenlijk niet zo goed waarom hij hier Spaanse lessen volgt. Meneer spreekt ook altijd in een rap tempo Spaans tegen me en ik begrijp er natuurlijk helemaal niets van maar toch blijft hij stug volhouden. Je begrijpt natuurlijk wel dat ik niet de beste vrienden met hem ben. Zal vast ook wel te maken hebben met het feit dat hij een Fransman is. Het Italiaanse meisje, Elena, is gelukkig wel heel aardig. Ze komt uit Milaan en is hier in Sámara voor 4 weken. Ik ben hier voor 3 weken, dus ze is al mijn tijd hier mijn huisgenootje. De Franse meneer is er gelukkig maar voor 1 week. ;-)

Vandaag, maandag, had ik mijn eerste dag 'school'. Ik moest me om 07:00(!!!) uur melden. Alle nieuwe studenten hadden een intake gesprek in het Spaans en aan de hand daarvan werden we in niveaus verdeeld. Ik mocht starten bij niveau 2. Dit was eigenlijk beter dan ik had gedacht, want ik ben al mijn Spaanse kennis een beetje kwijt. Mijn klas bestaat uit 4 mensen: een oudere dame uit Zwitserland, een meisje uit de VS, een jongen uit Zweden en ikzelf. Ik vind het echt super fijn dat de klassen zo klein zijn. De andere studenten in mijn klas spreken beter Spaans dan ik, maar op deze manier leer ik het alleen maar sneller.

Mijn les vandaag duurde tot 12:00, daarna was ik lekker vrij. De school ligt direct aan het strand, dus ik ging daar met Elena in de schaduw van de palmbomen liggen. Je moet wel goed uitkijken dat je onder een boom zonder kokosnoten gaat liggen, want ze kunnen er uit vallen! Ik kan al mijn spullen op school in een kluis stoppen en lekker genieten van de zon en de zee pal ervoor. Helemaal perfect! Morgen begint mijn les pas om 13:00 dus gaan Elena en ik vóór de les nog even relaxen op het strand.

Overigens is het huis waar ik hier 'woon' best ver weg van de school (en dus het strand en de stad). Ik heb vandaag 2x op en neer gelopen en dat was in totaal 11.000 stappen. Normaal is dat niet zo'n groot probleem, maar probeer dat maar eens in de volle zon met 35'C. Mijn gastmoeder verhuurt echter ook fietsen, dus ik denk dat ik als een rasechte Hollandse een fiets ga huren en Sámara op de fiets ga verkennen. Van de stad heb ik nu namelijk nog niets gezien omdat het niet dichtbij is. Ook is er geen warm water in het huis waar ik nu woon. Douchen doen ze hier gewoon met koud water! Hopelijk ben ik daar snel aan gewend (nu nog niet!). Zoals de meeste van jullie wel weten, houd ik absoluut niet van vis. Ik wist dat het er van moest komen dat ik dat zou krijgen als avondeten. Vanavond was het dan zo ver: 2 soorten vis. Witvis waarvan ik me heb laten vertellen dat het mahi mahi heet en een bruinige vis. Met veel moeite kreeg ik de witte vis opgegeten, maar de bruine vis kon ik echt niet eten. Ik vroeg dus of iemand hem wilde hebben. De moeder vond het gelukkig niet erg, maar ze was wel bang dat ik te weinig zou eten dus ik kreeg... meer witte vis! Ook dit heb ik maar braaf opgegeten en ik hoop dat er morgen iets anders op het menu staat...

Als ik meer nieuwe ervaringen heb, zal ik jullie updaten!

Liefs,

Kyra